Avni ANIL, Kim ? Türk Sanat Müziği Bestecisi
İstanbul’da doğdu.
Selimiye’deki Ondokuzuncu İlkokulu bitirdi, Paşakapısı Ortaokulu ve Haydarpaşa Lisesi’nde okudu. Askerlik sonrası Polis Enstitüsü’ne girdi. 1955 yılında polislikten ayrıldı ve gazeteciliğe başladı. Üç yıl Akşam gazetesinin sanat sayfasını yönetti.
1955-1967 yılları arsında İstanbul Radyosu’nun haber servisinde çalıştı. 1967 yılında “Anıl Yayın Ajansı”nı kurdu, Dünya gazetesinin sanat sayfasını yönetti. “Musıkî ve Nota” dergisini çıkardı. “Musıkî Sözlüğü” adı altında dört ciltlik eserinde musıkî tarihi için önemli hatıralar yayımladı.
120’yi aşkın eseri olan besteci, 1998 yılında Kültür Bakanlığı’nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını aldı.
Özellikle 1960’larda ve 70’lerde önemli Türk Sanat Müziği esrlerine imza attı. Ümit Yaşar Oğuzcan’ın şiirlerini besteledi. Son dönem besteciler içinde Yusuf Nalkesen ile birlikte en önde gidenlerindendir. Güftedeki duyguyu müzikle en iyi şekilde yansıtmaya çalışır ve bunun için bir beste üzerine yıllarca çalışmıştır. Şarkılarının hemen hemen hepsi belirli bir düzeyin üstündedir.
Avni Anıl 14 Haziran 2008 günü İzmir’de yaşama veda etti.
– Bestelerinden:
“Rüya gibi uçan yıllar, biraz durun durun biraz” (Hicaz)
“Dilşâd olacak diye kaç yıl avuttu felek” (Hicaz)
“Sevmiyorum seni artık gözlerimi geri ver” (Hicaz)
“Biraz kül biraz duman, o benim işte” (Nihavend)
“Kader kime şikâyet edeyim seni bilemem” (Hicaz)
“Unutamıyorum, unutamıyorum gecem yok artık gündüzüm yok” (Suzidil)
“Gözlerin bir aşk bilmecesi sorar gibi” (Nihavend)
“Unutulmuş ne varsa sevgiden geri kalan” (Muhayyerkürdi)
“Aşk bu değil yapma güzel” (Nihavend)
“Ne yeşili ne siyahı gözümde hep gözleri var” (Uşşak)
“Mihrâbım diyerek sana yüz vurdum” (Nihavend)
“İçimde nice uzun yılların özlemi var” (Nihavend)
“Kaderimde hep güzeli aradım” (Nihavend)
“Bir peri masalı kulaklarına” (Nihavend)
“Gün be gün yaşanan o hatırayı unutup bir yana atmak olmaz ki” (Hicaz)
“Rüya gibi uçam yıllar” (Hicaz)
“Ayrılık ümitlerin ötesinde bir şehir” (Hüzzam)
“Bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım İstanbul’un” (Kürdilihicazkar)
“Akşamın olduğu yerde bekle diyorsun gelmiyorsun” (Hüzzam)
“Ağlaya ağlaya giderim diyor” (Hüzzam)
